به لطف این ابزارهای قدرتمند برنامه‌نویسی با سرعتی فراتر از اونچه فکر می‌کنیم در حال تغییر و تحوله.
سال‌ها پیش، توسعه‌دهنده‌ها کدهای اسمبلی می‌نوشتن که سریع و سبک بود. در روز خوبشون، اینقدر بودجه داشتن که یک نفر رو استخدام کنن تا دکمه‌ها و سوییچ‌های روی دستگاه رو بزنه و کدشون رو وارد کنه. در روز بدشون، باید خودشون این کار رو می‌کردن. زندگی ساده بود: نرم‌افزار داده رو از حافظه می‌خوند، کمی حساب و کتاب می‌کرد، و بعد پس می‌فرستاد. همین.
امروز، توسعه‌دهنده‌ها باید با تیم‌هایی کار کنن که در چند قاره پراکنده‌ان و آدم‌ها با زبان‌های مختلف و کاراکترهای متنوع صحبت می‌کنن و – از همه بدتر – نسخه‌های متفاوتی از کامپایلر رو استفاده می‌کنن. بخشی از کد جدیده، و بخشی شاید از لایبراری‌های ده ساله و جا افتاده بیاد که ممکنه همراه کد منبع باشه یا نباشه. ساختن روحیهٔ تیمی و شخم زدن آشفته‌بازار وظایف تعریف‌شده و کدهای نوشته‌شده، تازه بخشی از یک روز عادی برای برنامه‌نویسه.
کاری که امروز برای فهموندن دستور کار به کامپیوترها انجام می‌دیم تفاوت قابل توجهی با حتی پنج سال پیش داره، و اگر کسی ده سال اخیر رو مثل اصحاب کهف خوابیده باشه، تقریبا نمی‌تونه در دنیای کامپیوتری امروز کاری از پیش ببره. سرعت تغییر و تحول همه چیز بیشتر شده.
حالا می‌خوام از ۱۵ فناوری بگم که دارن ذات برنامه‌نویسی رو تغییر می‌دن. این فناوری‌ها شیوهٔ کار ما در کنار توسعه‌دهنده‌های دیگه، نحوهٔ تعامل ما با مشتری، و حتی شکل کدنویسی ما رو عوض می‌کنن. مواظب باش پای کنسول خوابت نبره.
ابزار توسعه شماره ۱: یکپارچه‌سازی پیوسته
قبلا وقتی کدی رو در یک مخزن یا ریپوزیتوری وارد می‌کردی، معمولا وقت کافی وجود داشت که یه نفسی تازه کنی، یه فنجان قهوه بخوری، و شاید حتی یه ناهاری هم بزنی. دیگه نه – مخازن کد امروز چنان با سامانه‌های ساخت (build) پیوسته در هم تنیده شده‌ان که این سامانه‌ها درجا شروع می‌کنن و کد رو کامپایل می‌کنن، معماری تو رو بررسی می‌کنن، صدها تست می‌گیرن و خطاهای احتمالی کد رو هم پرچم می‌زنن. قبل از اینکه پنج قدم از میزت دور بشی صدای ایمیل‌ها و پیام‌های جدید از گوشیت بلند می‌شه و سامانه یکپارچه‌سازی پیوسته بهت می‌گه که چه چیزهایی رو باید درست کنی. باید برگردی سر کارت سرباز، سامانهٔ ساخت پیوسته برای تو فرامین جدیدی صادر کرده.
ابزار توسعه شماره ۲: Framework
ایستادن بر شانهٔ غول‌ها و استفادهٔ مجدد از کار انجام‌شدهٔ دیگران شاید چیز جدیدی نباشه، اما هیچ‌وقت مثل امروز متداول نبوده. دیگه این روزها کمتر برنامه‌نویسی کدش رو از صفر شروع می‌کنه. روش پرطرفدار – و بعضی‌ها می‌گن درست – امروز اینه که یه چارچوب یا فریم‌ورک درست گیر بیاری، API اون رو بررسی کنی، و براش کد چسب بنویسی که بخش‌های مختلف API رو که بیشتر به درد کارت می‌خوره رو به هم وصل کنی. صفحه‌های وب دیگه فقط با HTML و CSS ساخته نمی‌شه؛ برنامه‌نویسی حالا از EXT JS، EXpressJS، CakePHP، Laravel یا مجموعه کد دیگه‌ای به عنوان شالودهٔ کار شروع می‌شه.